1000 dagen

Vanavond kwam mijn lieve hubbie thuis met een heel mooi boeketje, in m'n favoriete kleur. 

"Voor een speciale gelegenheid" volgens hem...

Verbaasd keek ik hem aan.

pink!

1000 dagen getrouwd... 

Lief hé.

zo blij als...

Zo blij als Lily en haar papa met de nieuwe schommel...

zo blij ben ik met mijn rode jurk...

en met mijn nieuwe naaivriend!

 

de omkeerbare sjakosj

ofte the reversible bag!

Ondertussen is het al twee maanden geleden dat de eerste "start to sew"-workshop van de Ijverige Wijven plaatsvond. Ik had geluk dat er iemand wegviel, waardoor er nog een plaatsje was voor mij. Met de loodzware naaimachine en een zak vol stof trok ik naar Sint-Amandsberg. Ietsiepietsie nerveus toch wel, zie dat ik mij oneindig belachelijk zou maken?

Samen met 19 anderen ging ik er voor: zelf een handtas maken, eentje die je dan nog kan omkeren ook.

Na wat oefenen op een lapje met figuurtjes, kwam het eerste moeilijke deel: stof kiezen. Ik ben nogal een twijfelaar en was content dat ik bij de eerste stap al wat hulp kreeg. Ik (alé, mijn hulp) koos een donkerroze stof met bloemen (eentje van 't Stoffenspektakel) en een oranje stof met vogels uit de Ikea.
Met de vertaalde handleiding bij mij kon ik eraan beginnen. Patroon vastspelden, stof knippen, stof strijken,... en stikken! Een paar uur aan een stuk werkte ik naarstig, ondertussen gezellig babbelend met andere madammen, maar zo 'n Ijverigewijventas op één avond in elkaar steken, als complete knitwit, dat lukte niet.

Thuis werkte ik er nog een uurtje aan verder, en klaar was ze, mijn eigen zelfgemaakte tas!

Ik ben er echt fier op, na de bavetjes was dit mijn eerste echte naaiproject, en ook al is ze niet perfect gestikt, ze is wel mooi.

Hier is ze dan, tadaaaaaaaaaa!

de roze bloemekes

fluitende vogeltjes

Bernard vindt de tas top!

Het smaakt echt naar meer... Vrijdag ga ik zien voor een nieuw machien...
En dan vlieg ik erin!

En als ik een nieuw machientje heb, ga ik misschien wel naar de Ijverige Wijven elke maand. Bij deze: Lily-sit gezocht voor elke eerste woensdag van de maand, vanaf augustus tot en met april!

appliceren, appliceren, wie zijn best doet zal het leren...

Dit weekend was het babyborrel van Tibe. O yes, weer een baby, er is een heuse boom aan de gang in de vriendenkring; 't zal de leeftijd zijn zeker?

Ijverig als ik was, wou ik de dag ervoor nog een zelfgemaakt cadeauke ineen steken voor de kleine spruit. Helaas... moeders Singer dacht er anders over en gaf de pijp aan Maarten.

takketakketak krak...

de schuldige knop

Een halfgestikte bavet, daar kunt ge niet mee afkomen hé. En in "naaien met de hand" had ik echt geen zin meer. 

Gelukkig heb 'k een paar weken geleden leren appliceren! Caroline van Autenta organiseerde een workshop van Gemaakt. Miek leerde ons 3 technieken: appliceren met flockfolie, appliceren met stof en vliesofix en aplliceren met stof en schaar.

Het was een plezante en boeiende voormiddag: Miek zorgde voor mooie stofjes en tips en tricks, Caroline voor drankjes, koekjes en de gezelligheid. Appliceren is eigenlijk simpel, maar je moet weten hoe het moet natuurlijk.

Dus maakte ik voor de kleine Tibe een body met een groene giraf, netjes overgetekend van zijn geboortekaart. Ik gebruikte de ondertussen reeds alom in blogland gekende groene stof van Ikea, want een giraf heeft ook bollekes. Nee, een giraf is niet groen, maar op Tibes kaartje wel. Ik was blij met het resultaat, zo blij dat ik het heb afgegeven zonder een fotootje te nemen... Misschien dat Tibes mama mij nog wel een foto doorstuurt? Met model?

Dan maar het resultaat van de workshop:

vlinders uit flockfolie, voor Nienke

een slak uit stof, bevestigd met vliesofix, voor Lily

een lapje stof aan de binnenkant genaaid,
een paddenstoel uit de body geknipt
voor Bent

Ik wou ook nog een t-shirt voor grote broer Joppe pimpen, maar er liep ergens iets fout met de vliesofix...

Dat doet me er aan denken dat ik nog altijd niets heb getoond over mijn zelfgemaakte Ijverige-wijven-sjakosj! Die is wel gelukt en mijn pronkstuk! Komt er snel aan dus!

En de naaimachine gaat terug naar moeder... En ik ga een nieuwe kopen! Hoera! Iemand tips?

heimwee

Maandagnamiddag, net drie uur geweest.

En nu al heimwee naar het weekend... 

spelen van kokeneten

genieten van 'n bbq met (en door) vrienden

slapende kindjes

knuffelen

Nog een kleine honderd uur en 't is weer van dat!

Bent

Maandag kregen we 'n langverwacht telefoontje: Boelie was geboren! In Lily's vriendenboekje is nu ook 'n plaatsje voor Bent, de knappe zoon van twee heel fijne vrienden.
Dat aftellen, curieus zijn, die spanning als je berichtje niet beantwoord wordt, de telefoon die gaat,... en dan de euforie. En weer curieus zijn, naar hoe hij eruit ziet, en of hij écht mooi is.
Bij 't eerste bezoekje konden we 't alleen maar bevestigen: hij is écht mooi... Ontroerend schoon... Hij zit nu al in ons hartje...

En hij heeft 'n leutig kaartje.

Zo mama, zo zoon...

Kom wel thuis vandaag, kleine vent! Lily komt snel met je spelen!

Knip knip

Het kon niet meer zijn, het kind haar haartjes hingen alsmaar voor haar oogjes. Dus belde ik naar de kinderkapper voor een afspraak voor kleine juffrouw Vergeylen.

Al een hele week was ik lichtjes nerveus aan 't worden (ik ben altijd nerveus dat ze iemands haar zo belachelijk kort gaan knippen, en in dit geval zo kort dat ze 'n jongen zou lijken).

En al de hele week vragen mensen dan hoe ik haar haartje ga laten doen. Precies of je al kan kiezen om het in laagjes te knippen, het in krullen te laten steken, of nog beter,  het te laten kleuren!

Dit is het resultaat!

Ze was nog maar net wakker na haar ochtenddutje en was nogal onder de indruk van het hele knipgebeuren. Tante Inge vreesde er zelfs eventjes voor dat ze ook haar tong hadden afgeknipt.

 

Na een halfuur kwam ze er gelukkig weer door en hadden we onze oude Lily terug, weliswaar met een ander uitzicht en mét diploma. 

Moedertjesdag

Hij zit er al op, mijn tweede moedertjesdag...
Mijn kleine meid ligt in haar bedje, uitgeteld van smakzoentjes geven en mama overladen met knuffeltjes, de oorkonde voor de liefste mama hangt al aan een haakje aan de keukenmuur.

Wat is het toch heerlijk om mama te zijn...

Het eerste ijsje

... van de zomer,

... van de Landegemse ijskar,

... van kleine Lily!

Vrijdagavond weerklonk een vrolijk deuntje toen we buiten op ons terrasje zaten: een ijskar! En aangezien we nog geen avondeten hadden, liep ik snel met mijn centjes het geluid achterna. Een bolletje chocolade voor Sammy, een bolletje banaan voor mij: heerlijk!

Lily zit momenteel in 'n fase dat ze alles wil proeven (patatjes en fruit zijn momenteel niet zo interessant...), dus mocht ze eens likken van ons ijsje, gelijk een echt madammeke, met haar tongske vooruit. En lekker dat ze 't vond! Haar oogjes blonken van contentement...

En ondanks het lekkere ijsje, moest en zou ze ook nog gedroogde blaadjes proeven...

Bim bam beieren, de klokken brachten geen eieren

Maar 't was wel een schone dag, met 'n paar verrassinkjes.

De paashaas had iets voor Lily achtergelaten aan 't huizekotje

Een cd van Kapitein Winokio!

 

De paashaas was in de bomen geklommen en verstopte er ook cadeautjes voor ons!

En zussie en 't lief vertelden aan de mama naar waar ze deze zomer op reis gaan...

Cadeautjes krijgen, brunchen, in 't zonneke zitten, een wandelingske doen, beetje kletsen, spelen met dochterlief... Meer heeft een mens niet nodig op Pasen...

Tuindag

Het stond al weken met rood aangeduid in de agenda en vandaag was het zover: tuindag! 
We wonen ondertussen al acht maanden in ons huis, maar zijn nog twee groentjes wat tuinieren betreft. Dus kwamen onze twee goede vrienden samen met zoonlief een dagje onze tuin onder handen nemen. Hier werd al lang naar uitgekeken...

We waren vroeg uit de veren en startten onze dag met een bezoekje aan de Landegemse rommelmarkt. Supergezellig, in het zonneke, hand in hand, Lily haar blote benen uit de buggy bengelend... En succesvol, want voor €10 hebben we een vogelepiekblok, een schone schort (om een kleedje of rokje uit te maken) én een kastje op de kop getikt!

Eens onze tuinarchitecten gearriveerd, gingen de mannen aan de slag om onze perkjes onkruidvrij te maken, terwijl wij, de vrouwen, de bankrekening gingen plunderen in het tuincentrum in de buurt. De kienekes wisselden elkaar af met hun dutjes en speelden tussendoor in het zonnetje.
De vriendin bekeek alles rustig, zette potjes in de perken en het planten kon beginnen. Na een paar uurtjes waren de borders gevuld, was het paadje in de tuin terug een zichtbaar paadje en zag alles er al heel wat netter uit. 

Ondertussen werd er van de brandende zon genoten, gepletst in 't zwembadje en gezellig bijgekletst. De kindjes waren goddelijk. De zoon (slechts een paar maanden ouder) duwde ons dochter op de fiets rond, met z'n tweetjes op het tuinpad. Ze zijn toch zo lief... *zucht*

We sloten de tuindag af met frietjes, want dat hoort zo nadat je hard gearbeitet hebt.
Al jaren droomden we van onze eigen tuin, dus we vonden 't een heerlijke dag! Ik kan niet wachten om onze tuin te zien over een paar maanden. Laat de zomer maar komen!

Kot kot kedei

Voila, het eerste cursiefje, en onmiddellijk mag mijn lieve Lily de hoofdrol voor zich nemen! De bijrollen zijn voor Kip, Kip en Kip (wie zich geroepen voelt om ze een "echte" naam te geven, ga uw gang!), onze drie Hollandse Blauwe .

Het zonneke scheen zo mooi gisterenavond en plots viel mijn frank euro dat het water van onze gevederde vriendinnen misschien wel eens verdampt zou kunnen zijn. Dus gingen we met ons drieën en een emmer water naar de 'kiekenbocht'. Het zijn nogal schooiers, die kiekens, dus namen we wijselijk ook een pot graantjes mee. Terwijl ik de dorstigen laafde, spijsden vader en dochter de hongerige maagjes. En toen werd heel duidelijk dat de kleine uk op haar papa lijkt...
Als ik daar rondloop op mijn teenslipperkes (ah ja, 't was veel te warm voor mijn botten), sta ik de hele tijd zenuwachtig te springen opdat ze toch maar mijn kleine, dikke teentjes niet als wormen zouden aanzien, vol schrik dat ze daar ineens een bloedbad zouden aanrichten met die scherpe snavels. Maar felle Lily was zich duidelijk nog van geen kwaad bewust! Terwijl de kippen graantjes uit de pot kwamen pikken, stak zij gezellig haar klein handje ook in de pot. Waarop gelach en gekraai van plezier volgde! Ze glunderde en probeerde dan nog eens knuffels uit te delen ook, gek kind. Wild enthousiast heeft ze zo wel een kwartier graantjes zitten gooien en kippen zitten lokken, met succes. Het trio kippen moet gedacht hebben dat ze in één of andere televisieserie terecht gekomen waren, want het werd allemaal op de gevoelige plaat vastgelegd.

Soit, ik ben blij dat Lily in dit geval op de papa lijkt. Vanaf nu zijn de kippen haar verantwoordelijkheid! Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen...